fbpx

The Great Escape

Zondag 23 september 0:00u. Na een busreis van een dik uur – schoolreisjesgevoel – begin ik aan “The Great Escape” 50 mijl, van Clervaux, Luxemburg, naar Maboge in Belgie.Vorig jaar was ik al van plan om de lange-afstands-route “Escapardenne” in Luxemburg en België te lopen. Met een rugzakje en in etappes was het plan. Destijds ging het niet door omdat ik burn-out raakte en zelfs een wandeling niet zag zitten. De mogelijkheid om 80km van de route te lopen met Legends Trails voelde dan ook als iets rechtzetten.

Een paar uur geleden liep ik nog 4:00 min/km om mijn bijdrage te leveren aan de prestatie van de Loopgroep Ruinen bij de Woldenestafette, maar dat voelde inmiddels als een eeuwigheid geleden. Samen met mijn zoon Jonatan ben ik daarna rechtstreeks doorgereden naar Maboge in België, om daar de tent op te zetten op zo’n typisch Ardense camping met hutje-mutje stacaravans en golfplaten. Jonatan was plan om een dagje op de racefiets wat heuvels te beklimmen terwijl ik aan het lopen was, maar door het pestweer is hij vooral in de tent gebleven.  Nadat we de tent hadden opgezet en ik me gemeld had bij de organisatie was het eerst tijd voor bier, een vol bord rijst en een fantastisch rijstepapje.


eerder die dag bij de Woldenestafette

Mijn hoofddoel is om in oktober te shinen op de Indian Summer Trail in Drenthe. Deze Belgische escapade moest dan ook relatief rustig en ontspannen gelopen worden. Maar dat kan natuurlijk helemaal niet! Alleen al om warm te blijven met mijn gamma-fiets-regenjasje in de voortdurende regen moest ik flink tempo houden. Dat ging me gelukkig goed af! Wat vond ik het – zeker de eerste 40km – kicken! Voortdurend high van de adrenaline genoot ik met volle teugen van de wereld in de kleine bundel van mijn hoofdlamp. Omdat mijn batterijen al vlot bijna leeg waren en ik nog geen zin had ze te vervangen, zette ik mijn lichtje vaak op spaarstand wat e.e.a. nog spannender maakte. Gave singletracks, technische paadjes, afwisselend klimmen en dalen, oplichtende koeienogen. Ik heb de hele nacht alleen in de regen gelopen maar ik vond het lekker!

Wat ook lekker was: de rijstepap, eiermuffins, soep en andere lekkernijen onderweg, hulde aan de organisatie voor zulks!

Natuurlijk is het ook afzien op zulke afstanden en niet alleen maar genieten, maar het gekke is, dat ik dat al snel weer vergeten ben. Ik herinner me nog vaag dat ik een aantal keer hard gevallen ben tijdens de technische kilometers langs de ourthe en uitgegleden tijdens het poepen in de bosjes, enfin.. Waarschijnlijk helpt het ook erg dat het licht werd tegen de tijd dat het echt moeilijk werd én dat ik bij het laatste checkpoint te horen kreeg dat ik op koppositie lag.


het wordt eindelijk licht na een lange natte nacht

Vanwege het slechte weer en naderende storm is een heel technische passage over de rotsen geschrapt door de organisatie. Daarvoor in de plaats mocht ik een bonusrondje van 4 “Legends kilometers” (ong. 6 km) lopen tegen de mur de maboge en terug. Ik had daar echt geen zin meer in, was toe aan een biertje, maar gelukkig stond de organisatie toe dat Jonatan me gezelschap mocht houden. Fantastisch om zo de tocht af te sluiten. Als een kind zo blij met een medaille en een doos bier voor de winnaar!

Hulde aan de organisatie: heerlijke rijstepap, geweldige vrijwilligers en een mooie ontspannen sfeer. Ik doe nog wel een keer mee vermoed ik!

Geef een reactie