fbpx

RUNFORESTRUN Cross Triathlon 2018

Dikke pret had ik, leedvermaak eigenlijk, toen ik las dat mijn toekomstige-avonturen-mattie Peter een startbewijs had overgenomen voor de Cross Triathlon van RUNFORESTRUN. Peter (een hele sterke fietser) loopt net een blauwe maandag en zwemt – net als ik – als een oud vrouwtje. Dapper dus van Peter om een week van te voren een startbewijs over te nemen! Gelukkig heb ik afgelopen zomer besloten dat ik geen dingen meer hoef te doen die ik niet kan / niet leuk vind. Ik was zó klaar met dat zwemmen, en zó klaar met triathlons! Ik heb mezelf bezworen dat ik eerst fatsoenlijk leer zwemmen voordat ik weer een poging waag.

Ik had de smalende lach nog op mijn gezicht toen ik een mail binnenkreeg van de organisatie van de cross triathlon met alle laatste info voor de deelnemers. Snel een mailtje naar Winfried, dat hij een foutje gemaakt had. Vrijwel direct kreeg ik een mail terug met screenshot als bewijs dat ik me toch echt had ingeschreven en betaald…
Vorig jaar was ik als vrijwilliger aanwezig bij dit evenement. Als vrijwilliger langs de zijlijn heb ik een hele gave dag beleefd. Met mijn enthousiaste hoofd heb me waarschijnlijk niet gerealiseerd dat meedoen een heel ander verhaal s. Ik heb me opgegeven zodra dat kon en daarna ben ik dat straal vergeten.

Startbewijs doorverkopen dan maar? Dat had ik waarschijnlijk geprobeerd als mijn toekomstige-avonturen-mattie Peter zich niet net had opgegeven. Gewoon maar doen dus en solidair afzien. Volledig ongetraind het zwemmen overleven en daarna maar verder zien. Gelukkig was ik wel zo verstandig om me in te schrijven voor de kortste afstand (0,5km zwemmen, 16km mtb, 6km lopen)

Zoals altijd bij de RFR evenementen bij ‘t Nije Hemelriek en het diepblauwe meer van het Gasselterveld was het stralend weer. Tussen de badgasten beginnen aan deze zelfgekozen lijdensweg geeft een wat surrealistische indruk. In het startvak heb ik mijn RUNFORESTRUN vrienden Peter en Rob opgezocht (Rob begon ook relatief onvoorbereid aan dit avontuur) opgezocht. Samen zijn we met ware doodsverachting het water ingerend.

Zoals verwacht was het zwemonderdeel een 18 minuten durende hyperventilatie of uitgestelde verdrinking. Het is dat uitstappen (naar een kano toezwemmen en er instappen) me ingewikkelder leek dan doorzwemmen, anders had ik dat zeker gedaan. Wat een ellende. Het allervervelendste is nog dat ik van mezelf niet kan hebben dat ik zo slecht zwem. Toch maar es een zwemcoach zoeken om dit onder de knie te krijgen..

(filmpje gemaakt door Izak met z’n actioncam)

Het mooie van zo’n vervelend onderdeel aan het begin is dat het daarna alleen maar beter kan worden! Ik had dan ook enorm veel plezier in het knallen over de singletracks op de MTB, wat een heerlijk parcours! Af en toe moeten wachten achter wat minder snelle fietsers, maar dat was ook wel weer lekker om even op adem te komen. Dik tevreden met een 10e fietstijd. 6km trail lopen vond ik ook een feestje. Ik liep ontspannen een 3e looptijd. Bij het inhalen van heel wat fietsers en lopers dacht ik steeds: sjonge wat een goeie zwemmers! 🙂

Uiteindelijk was het lijden van het zwemmen weer snel vergeten en was weer een topevenement om bij te zijn. Gaaf om ook de finish mee te maken van Rob en Peter, die allebei een dikke prestatie neerzetten! Binnenkort ga ik met Peter om de tafel om een mooi opbouwschema voor hem te maken voor het hardlopen. De voorbereiding voor ons toekomstige avontuur is begonnen! Nu maar hopen dat Winfried geen zwemonderdeel toevoegt aan de Harz 2020… 

Uitslagen RFR Cross Triathlon

Geef een reactie